“Ik ben kla-haaaaar” hoor ik vanuit de verschoonruimte. Ik loop er heen en kijk in het potje. Leeg. “Goed geprobeerd topper” steek ik het kind een hart onder de riem. Hij heeft ondertussen een glimlach van oor tot oor. Hij doet zo zijn best om zindelijk te worden. Het is een ontwikkeling wat het ene kind al met twee jaar onder de knie heeft, en waar de ander rustig mee wacht tot vlak voor zijn of haar vierde verjaardag.
Als kinderen er aan toe zijn om zindelijk te worden, ondersteunen we hen hierin. Op de locatie waar ik werkzaam ben, staan in de verschoonruimte de hele dag door potjes klaar. Ook zijn er lage kinderwc’tjes. Er hangt een stickerkaart, waar de stickers op worden geplakt wanneer een kind op het potje of de wc heeft geplast of gepoept. Er liggen ook (zelf meegebrachte) reservekleren klaar voor als het mis gaat. Ook kletsen we met de kinderen over hun grote broers, zussen en andere kinderen die al zindelijk zijn. Ze zijn een voorbeeld voor de kinderen die er zo druk mee aan het oefenen zijn.
Er zijn ook verschillende voorleesboekjes over zindelijk worden. Die lezen we graag voor. Een aantal tips:
“Potje!” van auteur Mylo Freeman. In dit verhaal staat een potje in de jungle. Alle dieren proberen of ze op het potje passen. Maar het is steeds te klein of te groot. Van wie is het potje dan? Het leuke aan dit boek is dat kinderen ook iets leren over de verschillende dieren en wat groot is en klein.
“Hé! Wie zit er op de wc?” van auteur Harmen van Straaten. In dit verhaal moet Beer heel nodig naar de wc, maar de deur zit op slot. Er zijn steeds meer dieren die moeten, maar ze moeten heel lang wachten. Dit boek stond in de Prentenboeken top 10 van de Nationale Voorleesdagen in 2017.
“Pip en Posy en het kleine plasje” van Axel Scheffler. In dit verhaal zijn Pip en Posy samen aan het spelen, tot er opeens een plasje op de grond ligt. Ojee! Het leuke aan dit boek is dat Pip en Posy een populaire kinderboekenserie is. Als kinderen Pip en Posy ook van andere verhaaltjes kennen, is het boekje nog aantrekkelijker voor ze.
“Mag ik eens in je luier kijken?” van Guido van Genechten. In dit verhaal wil Muisje graag in de luiers van de andere dieren kijken. En wat daar allemaal in zit? Het leuke aan dit boek is dat de bladzijdes flapjes bevatten, waardoor kinderen interactief mee kunnen kijken naar de inhoud van de luiers.
En zo zijn er natuurlijk nog veel meer boekjes over het onderwerp zindelijkheid. Door deze boekjes voor te lezen, ben je op een ongedwongen manier bezig met het stimuleren van de kinderen. Een ding is helder. Zindelijkheid kun je niet dwingen. Elk kind is er op zijn eigen moment aan toe. En als het dan zover is, gaat dat met vallen en opstaan. Keurig in de pot, net er overheen, of net te laat bij de wc. In alle gevallen blijven we positief. Op die momenten zie je de kinderen groeien. En als ze dan aan het eind van de dag opgehaald worden, en trots aan hun ouders vertellen dat ze op de wc hebben gezeten. Dan weten wij dat ze weer goed hun best hebben gedaan. Toppers!
(foto: IKEA)
